Sa silong ng isang puno ay mayroong isang inahing manok na nagli-limlim sa 5 itlog. Masayang-masaya ang inahing manok dahil malapit na ang pag-sapit ng pag-pisa ng kanyang mga itlog. Ilang araw na lang ang kanyang hihintayin ay makikita na niya ang kanyang mga sisiw. Maging ang mga katabi niyang hayop na naninirahan din sa malaking punong iyon ay tuwang tuwa para sa kanya.
"Sa saglit na araw na lamang ay makikita mo na ang iyong mga sisiw manok."
Masayang pa-alala ng katabi niyang bibi na nag aalaga ng sampung kiti. ito na rin ang kanyang naging kaibigan simula ng siya ay mapunta sa ilalim ng punong iyon. Ito rin ang naging katulong niya sa pag babantay sa kanyang mga itlog tuwing siya ay nag hahanap ng makakain.
"Naku bibi napaka-saya ko sa aking mga itlog sana ay malulusog silang sisiw at walang karamdaman sa kanilang mga katawan. "
Tuwang-tuwa namang sagot ng inahing manok.
Isang araw habang nag lalakad ang inahing manok sa bukid ay nakita niya na may isang ahas na papunta sa malaking puno na tinitirhan niya kasama ang ibang mag hayop na nandoon. Nakaramdam ng kaba ang inahing manok. Alam niya kasi na kaaway ng lahat ang ahas na iyon. Marami na kasing tinakot na mga hayop ang ahas. Dali dali siyang bumalik sa kanyang pugad upang tignan ang mga naiwan niyang mga itlog, na binabantayan naman ng bibi ng mga sandaling iyon.
Tahimik naman niyang dinatnan ang ibang mga nakatira doon. Mga maliliit lamang na uri ang mga hayop na kasama ng inahing manok. Pumasok siya sa kanyang pugad, nakita niyang natutulog ang bibi kasama ang kanyang mga kiti na nakapalibot sa inahing bibi.
Lulukuban na sana ng inahing manok ang kanyang mga itlog ng makita niyang nasa likuran pala niya ang malaking ahas at nakangiting nakalabas ang matatalim na ngipin nito. Natakot ang manok at nag-puputak ito. Nagising ang hayop na naroroon na mga tahimik na nag papahinga. Naalarma ang lahat. Maging ang bibi ay natakot din. Agad nilubukan inahing bibi ang mga kiti niyang takot na takot din sa malaking ahas. Takot na takot ang lahat. Alam nilang wala silang laban sa malaking ahas na naroroon. Hindi alam ng manok ang kanyang gagawin. Natatakot siya para sa kanyang mga itlog, nag isip ng maigi nag manok.
Habang nag i-isip itoy biglang nag sungit ang panahon. Bumuhos ang malakas na ulan. Lalong natakot ang inahing manok habang ang ahas naman na kanina pa lumiligid sa kanila ay lumapit pa sa pugad ng inahin. Hin di naman hinayaang makalapit ng inahin ang ahas, Sa halip ay hinampas niya ito ng papak sabay ng pag kahig. Maging ang bibi ay tumulog din sabay nilang pinag tulungan ang ahas na nais kainin ang itlog ng inahing manok.
Nasaktan naman ang ahas, dahilan upang mag wala ito doon. Hindi naman sinsadya nitong mataamaan ang pugad ng manok. Lumabas na ang ahas subalit nataob ang pugad. Gumulong ang mga itlog ng manok. Kumalat ang mga ito sa kulob ng kanilang tahanan.Habang ang isa naman ay gumulong patungo sa labas . Nabasa ito ng tubig, sa takot ng manok ay nag mamadali itong lumabas ng pugad at hinabol ang gumugulong na itlog. Oras na hindi iyon huminto ay malalag-lag an g itlog sa ilog at hindi na makukuha pa ng inahing manok . Naataranta ang ibang hayop para sa itlog, nag labasan din ang ibang hayop na tutulong sa manok upang masagip ang itlog nito. Subalit walang umabot ng makita nilang nahulog na ang itlog papunta sa ilog.
Para namang nawalan ng pag-asa ang inahing manok sa pang-yayari iyong . NAlungkot ang lahat para sa manok. Sumilip ang manok kasama ng ibang hayop na naroroon sa ilog. Para namang nabuhayan ang manok ng makita niyang nakasala-lak pa pala ang itlog niya sa mga ugat ng kahoy na naroroon. Nakasalalak ito doon at malapit ng malag-lag. Nag mamadali namang bumaba ang ibang naroroon. Nandoon pala sa puno ang matsing na nag mamasid , agad itong bumaba sa puno at patalon ng inabot ang itlog sa pag kalag-lag sa ilog.
Nakahinga ng maluwag ang lahat. Masaya sila sa ginawang pag-tulong ng matsing sa manok. Ang manok nama'y kinuha agad ang kanyang itlog sa nag magdang loob na kapwa niya hayop.
"Maraming salamat kaibigang matsing sa ginawa mong pag-tulong sa aking itlog."
Walang humpay na pasasalamat nito sa matsing.
Masaya namang dinala ng matsing ang itlog sa pugad ng manok. Tumulong na rin ito upang ipunin ang itlog na gumulong kanina sa iba pang bahagi ng kanilang pugad. Ng maipo'y masayang pinag masdan ng manok ang knayang mga itlog. Nagulat naman ito ng dahan-dahang napipisa ang itlog. Napatingin ang lahat dito, Inabangan nila kung ano ang mga susunod pang manyayari.
isang maliit na tuka naman ang sumilay sa itlog. Tinulungan naman ng inahing manok ang kanyang itlog sa pag-pisa nito. Lumabas na ang unag sisiw. Masayang nag hiyawan ang mga hayop, sunod sunod naman na ang pag pisa ng mga itlog. Limang malulusog na sisw ang lumas sa itlog. Gaya ng hiling ng inahin para dito. Masayang nilukuban ng manok ang kanyang mga bagong pisang sisiw at nag-pasalamat sa lahat ng mga naroroon..
Posted by christian onera
"Sa saglit na araw na lamang ay makikita mo na ang iyong mga sisiw manok."
Masayang pa-alala ng katabi niyang bibi na nag aalaga ng sampung kiti. ito na rin ang kanyang naging kaibigan simula ng siya ay mapunta sa ilalim ng punong iyon. Ito rin ang naging katulong niya sa pag babantay sa kanyang mga itlog tuwing siya ay nag hahanap ng makakain.
"Naku bibi napaka-saya ko sa aking mga itlog sana ay malulusog silang sisiw at walang karamdaman sa kanilang mga katawan. "
Tuwang-tuwa namang sagot ng inahing manok.
Isang araw habang nag lalakad ang inahing manok sa bukid ay nakita niya na may isang ahas na papunta sa malaking puno na tinitirhan niya kasama ang ibang mag hayop na nandoon. Nakaramdam ng kaba ang inahing manok. Alam niya kasi na kaaway ng lahat ang ahas na iyon. Marami na kasing tinakot na mga hayop ang ahas. Dali dali siyang bumalik sa kanyang pugad upang tignan ang mga naiwan niyang mga itlog, na binabantayan naman ng bibi ng mga sandaling iyon.
Tahimik naman niyang dinatnan ang ibang mga nakatira doon. Mga maliliit lamang na uri ang mga hayop na kasama ng inahing manok. Pumasok siya sa kanyang pugad, nakita niyang natutulog ang bibi kasama ang kanyang mga kiti na nakapalibot sa inahing bibi.
Lulukuban na sana ng inahing manok ang kanyang mga itlog ng makita niyang nasa likuran pala niya ang malaking ahas at nakangiting nakalabas ang matatalim na ngipin nito. Natakot ang manok at nag-puputak ito. Nagising ang hayop na naroroon na mga tahimik na nag papahinga. Naalarma ang lahat. Maging ang bibi ay natakot din. Agad nilubukan inahing bibi ang mga kiti niyang takot na takot din sa malaking ahas. Takot na takot ang lahat. Alam nilang wala silang laban sa malaking ahas na naroroon. Hindi alam ng manok ang kanyang gagawin. Natatakot siya para sa kanyang mga itlog, nag isip ng maigi nag manok.
Habang nag i-isip itoy biglang nag sungit ang panahon. Bumuhos ang malakas na ulan. Lalong natakot ang inahing manok habang ang ahas naman na kanina pa lumiligid sa kanila ay lumapit pa sa pugad ng inahin. Hin di naman hinayaang makalapit ng inahin ang ahas, Sa halip ay hinampas niya ito ng papak sabay ng pag kahig. Maging ang bibi ay tumulog din sabay nilang pinag tulungan ang ahas na nais kainin ang itlog ng inahing manok.
Nasaktan naman ang ahas, dahilan upang mag wala ito doon. Hindi naman sinsadya nitong mataamaan ang pugad ng manok. Lumabas na ang ahas subalit nataob ang pugad. Gumulong ang mga itlog ng manok. Kumalat ang mga ito sa kulob ng kanilang tahanan.Habang ang isa naman ay gumulong patungo sa labas . Nabasa ito ng tubig, sa takot ng manok ay nag mamadali itong lumabas ng pugad at hinabol ang gumugulong na itlog. Oras na hindi iyon huminto ay malalag-lag an g itlog sa ilog at hindi na makukuha pa ng inahing manok . Naataranta ang ibang hayop para sa itlog, nag labasan din ang ibang hayop na tutulong sa manok upang masagip ang itlog nito. Subalit walang umabot ng makita nilang nahulog na ang itlog papunta sa ilog.
Para namang nawalan ng pag-asa ang inahing manok sa pang-yayari iyong . NAlungkot ang lahat para sa manok. Sumilip ang manok kasama ng ibang hayop na naroroon sa ilog. Para namang nabuhayan ang manok ng makita niyang nakasala-lak pa pala ang itlog niya sa mga ugat ng kahoy na naroroon. Nakasalalak ito doon at malapit ng malag-lag. Nag mamadali namang bumaba ang ibang naroroon. Nandoon pala sa puno ang matsing na nag mamasid , agad itong bumaba sa puno at patalon ng inabot ang itlog sa pag kalag-lag sa ilog.
Nakahinga ng maluwag ang lahat. Masaya sila sa ginawang pag-tulong ng matsing sa manok. Ang manok nama'y kinuha agad ang kanyang itlog sa nag magdang loob na kapwa niya hayop.
"Maraming salamat kaibigang matsing sa ginawa mong pag-tulong sa aking itlog."
Walang humpay na pasasalamat nito sa matsing.
Masaya namang dinala ng matsing ang itlog sa pugad ng manok. Tumulong na rin ito upang ipunin ang itlog na gumulong kanina sa iba pang bahagi ng kanilang pugad. Ng maipo'y masayang pinag masdan ng manok ang knayang mga itlog. Nagulat naman ito ng dahan-dahang napipisa ang itlog. Napatingin ang lahat dito, Inabangan nila kung ano ang mga susunod pang manyayari.
isang maliit na tuka naman ang sumilay sa itlog. Tinulungan naman ng inahing manok ang kanyang itlog sa pag-pisa nito. Lumabas na ang unag sisiw. Masayang nag hiyawan ang mga hayop, sunod sunod naman na ang pag pisa ng mga itlog. Limang malulusog na sisw ang lumas sa itlog. Gaya ng hiling ng inahin para dito. Masayang nilukuban ng manok ang kanyang mga bagong pisang sisiw at nag-pasalamat sa lahat ng mga naroroon..
Posted by christian onera
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento